Kiedy zaczyna się i kończy świadomość?, czy całkowicie niereagujący pacjent, leżący
bez ruchu i mimiki, może być świadomy? Co oznaczają tajemnicze słowa ‘szara strefa podświadomości’? Na te jak i na kilka innych trudnych pytań
odpowiedzi znajdziemy w książce ‘Mózg. Granica życia i śmierci’ autorstwa Adriana Owena.
Autor książki jest
neurologiem, wybitnym badaczem specjalizującym się neuronauce kognitywnej. Od
lat prowadzi badania pacjentów z urazami mózgu oraz jego zaburzeniami,
wykorzystując do swoich badań funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI) oraz
elektroencefalografie (EEG).
„Drogi Adrianie,
Proszę użyć mojego przykładu do pokazania ludziom, jak ważne są skany. Chcę, żeby dowiedziało się o nich więcej osób. Mam wobec tej techniki dług wdzięczności. Nie reagowałam na otoczenie i mój przypadek wydawał się beznadziejny, ale skany pokazały, że nadal istniałam.
Skany zadziałały jak magia – odnalazły mnie.
Całuję, Kate.”
To słowa Kate skierowane do Dr Owena. Tej samej Kate, która kilka lat przed napisaniem tych słów leżała w szpitalnym łóżku bez żadnego kontaktu z otoczeniem. Która była zamknięta w swoim ciele, w tajemniczej szarej strefie.
W ‘Mózg.
Granica życia i śmierci’ opisuje historie osób, które były odbierane
przez społeczeństwo jako ‘warzywa’ bez kontaktu i świadomości. Dr Owen pokazuje,
że przy użyciu specjalistycznych sprzętów i wielu badań można dotrzeć do
człowieka na pozór zamkniętego w swoim ciele. Osoby będące w stanie
wegetatywnym potrafiły odpowiedzieć mu na zadawane pytania, pokazywały tym
samym, że są i żyją, tylko trochę inaczej niż zwykły, zdrowy człowiek. Książka
ta zmusza do refleksji, wzrusza, daje ogromne nadzieje rodzinom i bliskim osób
przebywającym w stanie wegetatywnym.
Autor pokazuje
także poprzez te wszystkie
historie swoje życie, jak ważny jest dla
niego pacjent. Każdy jest dla niego wyjątkowy, nie ma tam miejsca na lekarską
rutynę. Dr Owen oddaje się temu co robi
w całości.
Książka mimo, że jest pozycją popularnonaukową dostarcza nam
nie tylko wiedzy w wybranym temacie, ale kryje wiele emocji. Ukazuje, że każdy
z nas ma marzenia, pragnienia, smutki, radości.
Nawet osoba w stanie wegetatywnym odbiera wszystkie bodźce, które do
niej trafiają i próbuje się z nami skontaktować. Nie zawsze widać to gołym
okiem, jednak gdy zajrzymy w głąb ludzkiego mózgu wszystko staje się jasne.
Dla mnie książka ‘Mózg. Granica życia i śmierci’ jest tym
bardziej ciekawa i wywołała we mnie tyle emocji, ponieważ sam pracowałem
z osobami przebywającymi w śpiączce, w stanie wegetatywnym. Podczas
swojej pracy nigdy nie wątpiłem w to, że pacjent mnie nie widzi, nie słyszy, zawsze
wiedziałem, że jest pośród nas i
wszystko do niego dociera. Historie opisane przez Owena tylko utwierdziły mnie
w swoim zdaniu i dały wielkie nadzieje na przyszłość.
Dziękuję Wydawnictwu Feeria
Science
za udostępnienie egzemplarza książki do recenzji
Komentarze
Prześlij komentarz